Compartimos un artigo interesante escrito por Miguel Llorca Llinares e Josefina Sanchez Rodríguez con reflexións sobre os APORTES DA PSICOMOTRICIDADE para o apoio a nenos/as con “ Trastorno do Espectro Autista” : LLORCA LLINARES, M. y SANCHEZ RODRÍGUEZ, J. (2014): La psicomotricidad como recurso en el tratamiento de las necesidades asociadas a TEA. Revista de Psicomotricidad.com.
O corpo ocupa un papel clave no proceso de construción da Identidade Persoal. Os nenos/as con problemas de Autismo teñen dificultades na construción do seu “YO CORPORAL”, asociadas a problemáticas de percibir os límites entre o interior/exterior e entre o “YO/NO YO”.
Ó neno ou nena con autismo resúltalle difícil construír unha imaxe propia, a percepción fragmentada do seu corpo fai que os fenómenos corporais lle sexan axenos e extremadamente complicados. A dificultade de ter unha imaxe global de sí mesmo provoca que calquera sensación ou actividade, que ocasione malestar ou dor nunha parte de seu corpo, como o simple feito de cortar as uñas ou o pelo, poda converterse nun motivo de incertidume ou temor. O feito de non poder construír a súa unidade imaxinaria provoca que non poda identificarse cos demais e explica as grandes dificultades que poden presentar para integrarse nun grupo.
A psicomotricidade pode xogar un papel esencial na construción da súa identidade, a través dun xogo corporal compartido e perseguindo situacións de complicidade e confianza.
Para ler artigo completo pinchar:
